Το Ναυτικό Επιμελητήριο της Ελλάδος υπέβαλε αρμοδίως υπόμνημα με τις απόψεις του επί του Σχεδίου Νόμου του ΥΠΑΑΝ “Ανάπτυξη Θαλάσσιου και Αλιευτικού Τουρισμού και Άλλες Διατάξεις” ως εξής:

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΝΗΡΤΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

Ορισμοί: Λιμένας αφετηρίας.

Απαιτείται διατύπωση σε συνδυασμό με την παρ. 3 άρθρου 4 για την έναρξη του πλού με τη λήψη πετρελαίων transit. Η Προσθήκη αυτή είναι αναγκαία ώστε να αντιμετωπιστεί η άρνηση των Λιμενικών Αρχών να θεωρήσουν ως έναρξη του ναύλου την αναχώρηση του Επαγγελματικού Πλοίου Αναψυχής με σκοπό την παραλαβή των επιβατών από άλλο Λιμένα (empty runs) καθώς και την επιστροφή στη βάση του μετά την λήξη του ναύλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία εφοδιασμού των Επαγγ. Πλοίων με transit καύσιμα, ιδιαίτερα όταν η παραλαβή των επιβατών γίνεται στην αλλοδαπή ή σε απομακρυσμένο Λιμένα της ημεδαπής. Η έλλειψη της ρύθμισης αυτής είχε μέχρι σήμερα ως αποτέλεσμα οι μέσες τιμές ναύλου των ελληνικών σκαφών να είναι αρκετά ακριβότερες από τις αντίστοιχες των Κοινοτικών λόγω της διαφοράς στο κόστος προμήθειας του καυσίμου (Transit για τα Κοινοτικά ελεύθερο για τα Ελληνικά.) Το μέτρο ισχύει στις άλλες κοινοτικές χώρες.Το σχόλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην αιτιολογική έκθεση του Νόμου, ώστε να αποφευχθεί η παρερμηνεία του από τις αρμόδιες Τελωνειακές Αρχές.

Άρθρο 2 παρ. 1 εδαφ. εε):

Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί αν εννοείται το προηγούμενο νηολόγιο. Σε αυτή την περίπτωση μία τέτοια πρόβλεψη είναι ως εκ περισσού καθώς το σχετικό έγγραφο είναι προαπαιτούμενο από το νηολόγιο για την νηολόγηση του σκάφους, οπότε αυτό το εδάφιο θα πρέπει να απαλοιφθεί. Σε περίπτωση κατά την οποία εννοείται το καταργούμενο Μητρώο Επαγγελματικών σκαφών αναψυχής, η συγκεκριμένη πρόβλεψη θα πρέπει να καταργηθεί καθώς ο πλοιοκτήτης δεν μπορεί να επιβαρυνθεί με μία καθαρά γραφειοκρατική διαδικασία. Κατά τους μήνες αιχμής δε θα δημιουργείται περισσή καθυστέρηση.

Άρθρο 2 παρ. 2 εδαφ. γ:
Η θεώρηση των ναυλοσυμφώνων γίνεται από την αρμόδια λιμενική αρχή προ της έναρξης του ναύλου και της χορήγησης απόπλου. Τα ναυλοσύμφωνα κατατίθενται στην αρμόδια ΔΟΥ με τις τριμηνιαίες καταστάσεις ιδιωτικών συμφωνητικών. Επομένως η λέξη «εμπρόθεσμη θεώρηση» πρέπει να αντικατασταθεί με τη λέξη «εμπρόθεσμη κατάθεση».

‘Αρθρο 2 παρ. 4 εδαφ. γγ:
Θα πρέπει να αναμορφωθεί ως εξής «…Σε περίπτωση που κατά τη διαδικασία θεώρησης, όπως αυτή ορίζεται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, διαπιστωθεί ότι δεν πληρούνται όλοι οι όροι ισχύος της αδείας, όπως αυτοί αναφέρονται στον παρόντα νόμο, συντασσομένης σχετικής βεβαίωσης της αρμόδιας Υπηρεσίας…». Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα υπάρχει ασφάλεια δικαίου και δεν θα επιτρέπεται αυθαίρετη ερμηνεία από τις υπηρεσίες.

Άρθρο 3 παρ. 1 εδαφ. α:
Θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα διορισμού φορολογικού εκπροσώπου και απόδοσης κατ’ αυτόν τον τρόπο ΑΦΜ στην κοινοτική πλοιοκτήτρια εταιρία, άνευ της υποχρέωσης ίδρυσης υποκαταστήματος της πλοιοκτήτριας στην Ελλάδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εισπράτονται τα έσοδα από το ΦΠΑ επί των διενεργηθησομένων ναυλοσυμφώνων, χωρίς να αποτρέπεται η δραστηριοποίηση των παραπάνω σκαφών. Επισημαίνεται ότι τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής υπό ελληνική σημαία και πλοιοκτησία δεν υπέχουν ουδεμίας σχετικής υποχρέωσης για τη διενέργεια ναύλων στα ύδατα της ΕΕ. Εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας.

Άρθρο 3 παρ. 6 δ:
Η παρούσα ρύθμιση, θα καταστήσει απαγορευτική την αγορά και εισαγωγή σημαντικών και ποιοτικών σκαφών αναψυχής στον ελληνικό χώρο, καθώς θα καταστεί αδύνατη η, έστω και περιορισμένη χρήση τους από τους πλοιοκτήτες τους, καθώς εν τέλει αυτοί είναι οι οποίοι εισφέρουν ποσά δεκάδων εκατομμυρίων ΕΥΡΩ για την αγορά σκαφών αναψυχής. Ειναι αποδεδειγμένο οτι οι εταιρίες κατ’επάγγελμα εκμετάλλευσης επαγγελματικών σκαφών δεν έχουν και δεν θα έχουν ποτε τη δυνατότητα αγοράς αξιόλογων, μεγάλων και νεότευκτων σκαφών για να τα διαθέσουν προς ναύλωση σε υψηλού εισοδήματος τουρίστες. Ολες σχεδόν οι εταιρίες αυτές δραστηριοποιούνυαι σήμερα χάρις στην εκμετάλλευση σκαφών τρίτων πλοιοκτητών οι οποίοι τους τα εχουν αναθέσει προς ναύλωση. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει αξιόπλοος Ελληνικός στόλος. Δεν είναι δυνατόν να επβάλλουμε στον ιδιοκτήτη ενός τοσο μεγάλου σκάφους να το αγοράσει για να το χρησιμοποιεί μόνο 10 ημέρες το χρόνο. Το μέτρο αυτό ισχύει σε ολες τις Κοινοτικές αλλά και εξωκοινωτικές χώρες για προφανείς λόγους λειτουργικότητας. Αντίθετη ρύθμιση θα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι ανεφάρμοστη. Προτείνεται η διατήρηση των 30 ημερών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους ετσι ωστε να δύνεται η δυνατότητα ιδιωτικής χρήσης αλλά πάντοτε για λιγότερες ημέρες από τις ελάχιστες ναυλώσιμες, ωστε να διατηρηθεί ο επαγγελματικός χαρακτήρας του σκάφους και να δικαιολογείται η επιδότησή του με τις ευεργετικές διατάξεις επειδή προορίζεται κυρίως για επαγγελματική χρήση.

Επίσης για την αποφυγή εκτέλεσης εικονικών ναυλοσυμφώνων θα μπορούσε επίσης να προστεθεί η εξής διάταξη στο σχετικό εδάφιο (βλ. Το σχολιασμένο κείμενο του νομοσχεδίου):

«…Απαγορεύεται η εκναύλωση του επαγγελματικού πλοίου αναψυχής σε παρένθετα πρόσωπα του πλοιοκτήτη ή του εφοπλιστή. Στην περίπτωση κατά την οποία πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής του επαγγελματικού πλοίου αναψυχής είναι νομικό πρόσωπο, απαγορεύεται η εκναύλωση του επαγγελματικού πλοίου αναψυχής στους εταίρους, σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο είναι μέτοχος είτε απευθείας στην επιχείρηση αυτή είτε σε άλλα νομικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι της επιχείρησης αυτής ή σε μέτοχους των νομικών αυτών προσώπων ή μέτοχοι των μετόχων τους απεριορίστως μέχρι και του τελευταίου φυσικού προσώπου, σε μέλη των οργάνων διοίκησης και στους νομίμους εκπροσώπους αυτών ή στους έχοντες εκτελεστικές αρμοδιότητες και καθήκοντα στα σχετικά νομικά πρόσωπα καθώς και σε παρένθετα πρόσωπα όλων των παραπάνω ατόμων…»

Άρθρο 4 παρ. 2α:
Τα ναυλοσύμφωνα κατατίθενται ούτως ή άλλως στις τριμηνίαιες καταστάσεις ιδιωτικών συμφωνητικών.

Άρθρο 4 παρ. 3:
Απαιτείται διατύπωση σε συνδυασμό με την παρ. 3 άρθρου 4 για την έναρξη του πλού με τη λήψη πετρελαίων transit. Η Προσθήκη αυτή είναι αναγκαία ώστε να αντιμετωπιστεί η άρνηση των Λιμενικών Αρχών να θεωρήσουν ως έναρξη του ναύλου την αναχώρηση του Επαγγελματικού Πλοίου Αναψυχής με σκοπό την παραλαβή των επιβατών από άλλο Λιμένα (empty runs) καθώς και την επιστροφή στη βάση του μετά την λήξη του ναύλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία εφοδιασμού των Επαγγ. Πλοίων με transit καύσιμα, ιδιαίτερα όταν η παραλαβή των επιβατών γίνεται στην αλλοδαπή ή σε απομακρυσμένο Λιμένα της ημεδαπής. Η έλλειψη της ρύθμισης αυτής είχε μέχρι σήμερα ως αποτέλεσμα οι μέσες τιμές ναύλου των ελληνικών σκαφών να είναι αρκετά ακριβότερες από τις αντίστοιχες των Κοινοτικών λόγω της διαφοράς στο κόστος προμήθειας του καυσίμου (Transit για τα Κοινοτικά ελεύθερο για τα Ελληνικά.) Το μέτρο ισχύει στις άλλες κοινοτικές χώρες.Το σχόλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην αιτιολογική έκθεση του Νόμου, ώστε να αποφευχθεί η παρερμηνεία του από τις αρμόδιες Τελωνειακές Αρχές.

Άρθρο 5 παρ. 1:
Προτείνεται η διατήρηση της εκναύλωσης μηχανοκίνητων πλοίων αναψυχής ολικού μήκους έως 20 μ. χωρίς πλοίαρχο και πλήρωμα.

Άρθρο 10 παρ. 3α:
Πρόκειται προφανώς περί λανθασμένης διατύπωσης. Θα πρέπει να διαγραφεί η φράση «δεν είναι υπόχρεα» και να προστεθεί «είναι υπόχρεα». Αυτά που δεν υπόχρεα έκδοσης οιουδήποτε Δελτίου, δεν θα υποχρεούνται προφανώς να θεωρούν και οποιοδήποτε έγγραφο (πχ λέμβοι κτλ).

Επίσης προτείνεται η εξής διατύπωση σε αντικατάσταση της παρ. 3β:

«…Οι πλοίαρχοι και κυβερνήτες ιδιωτικών πλοίων αναψυχής με ελληνική ή ξένη σημαία, τα οποία είναι εφοδιασμένα με Δελτίο Κίνησης Πλοίου Αναψυχής ή TRANSIT LOG (Δελτίο Κίνησης), υποχρεούνται όπως εφοδιάζονται με ειδικό σήμα και είναι υποχρεώμένοι να λαμβάνουν άδεια απόπλου και θεωρούν τα ναυτιλιακά έγγραφά των παραπάνω πλοίων, άπαξ και οποτεδήποτε μετά την αρχική χορήγηση του παραπάνω σήματος. Η παραπάνω άδεια απόπλου θα ισχύει έως τη λήξη της ισχύος του σήματος. Το ειδικό σήμα που αντιστοιχεί στην κατηγορία του πλοίου θα χορηγείται κατόπιν της καταβολής σχετικού τέλους και θα επιδεικνύεται στην Λιμενική Αρχή οποτεδήποτε ζητηθεί και κατά την χορήγηση άδειας απόπλου.
Σε περίπτωση που κατά τη διαδικασία ελέγχου στα υπόχρεα πλοία από τις Λιμενικές Αρχές διαπιστωθεί ότι αυτά δεν εφοδιασμένα με το ειδικό σήμα, τα ναυτιλιακά έγγραφα του πλοίου παρακρατούνται μέχρι την προσκόμιση αποδεικτικού καταβολής του.
Δεν επιτρέπεται η διενέργεια πλου από ιδιωτικό πλοίο αναψυχής που υποχρεούται στην προμήθεια του ειδικού σήματος και στην καταβολή του σχετικού τέλους καταβολή του ειδικού φόρου, αν αυτός δεν έχει καταβληθεί για το τρέχον έτος
Σε περίπτωση απόπλου του πλοίου, χωρίς να έχει καταβληθεί ο ειδικός φόρος, για κάθε ημέρα που μεσολαβεί από την χορήγηση απόπλου στη διάρκεια του έτους αυτού, μέχρι την προσκόμιση του ειδικού σήματος καταβολής του φόρου, βεβαιώνεται πρόστιμο ίσο προς 200% του αναλογούντος τέλους.
Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κατόπιν γνωμοδότησης του ΝΕΕ, δύναται να καθορίζεται το ύψος και ο τρόπος υπολογισμού και καταβολής του τέλους, τα χαρακτηριστικά του ειδικού σήματος της, η διάθεση αυτού, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου…».
Το ύψος του τέλους του ειδικού σήματος θα πρέπει να καθορίζεται με βάση το μέγεθος και το χρόνο παραμονής του σκάφους στα ελληνικά ύδατα (π.χ. να παρέχεται σήμα για παραμονή 1,2,3 μηνών κτλ) και κατόπιν της γνωμοδότησης του ΝΕΕ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρχει αιφνιδιασμός των εισερχομένων στην Ελλάδα σκαφών (επισκεπτών και μη) ως προς τις χρηματικές επιβαρύνσεις (π.χ. έκτακτες εισφορές κτλ) ενώ αντιθέτως θα υπάρχει τακτικοί πρόσοδοι για τα κρατικά έσοδα.

Άρθρο 14 παρ. 6:

Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι οι εν λόγω εταιρείες δεν θα υποχρεούνται στην υποβολή δήλωση φόρου εισοδήματος και περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ, καθώς δεν θα πρόκειται για επιτηδευματία αλλά ουσιαστικά θα εξισώνονται με φυσικό πρόσωπο – ιδιώτη.

Άρθρο 14 παρ. 8:

Προτείνεται η εξής διατύπωση:

«…Σε περίπτωση απόκτησης ιδιωτικού σκάφους αναψυχής, νομίμως εισαχθέντος ή νομίμως ευρισκόμενου στην Ελλάδα από φυσικό ή νομικό πρόσωπο σε ΕΙΠΑ της οποίας ιδρυτής και αποκλειστικός εταίρος είναι το μεταβιβάζον ιδιωτικό σκάφος φυσικό πρόσωπο ή ο μοναδικός εταίρος ή μέτοχος της μεταβιβάζουσας εταιρίας, η απόκτηση αυτή απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος ή δικαιώματα τρίτου, συμπεριλαμβανομένου και του Φ.Π.Α, εφόσον για το σκάφος αυτό έχει αποδεδειγμένα καταβληθεί Φ.Π.Α στο εσωτερικό της χώρας ή σε άλλο κράτος μέλος…»

Άρθρο 16
Η ρύθμιση αυτή αντίκειται σαφέστατα στην κειμένη εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Απαιτεί την καταβολή του ΦΠΑ σε οιαδήποτε περίπτωση, αγνοώντας τις περιπτώσεις κατά τις οποίες το σκάφος (i) έχει εκπληρώσει όλες ανεξαιρέτως τις υποχρεώσεις του εκ του νόμου (συμπλήρωση αναλογουσών ημερών ναύλων) και πωλείται σε κοινοτικό υποκείμενο στο φόρο (ενδοκοινοτική παράδοση) οπότε η υποχρέωση καταβολής του ΦΠΑ μετατίθεται στον αγοραστή και αυτός καταβάλλεται στην χώρα παράδοσης του αγαθού. Ο δε αγοραστής ως επιτηδευματίας μπορεί είτε να χρησιμοποιήσει το σκάφος ως επαγγελματικό εκ νέου (οπότε και αυτός θα απαλλαγεί σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις της χώρας του) είτε να καταβάλει ο ίδιος το ΦΠΑ εάν δεν συντρέχουν λόγοι απαλλαγής από αυτόν είτε να το μεταπωλήσει οπότε η καταβολή του ΦΠΑ θα βαρύνει τον τελικό αγοραστή. (ιι) την περίπτωση κατά την οποία το σκάφος έχει εκπληρώσει όλες ανεξαιρέτως τις υποχρεώσεις του εκ του νόμου (συμπλήρωση αναλογουσών ημερών ναύλων) και πωλείται σε μη κοινοτικό, μη υποκείμενο στο φόρο (εξαγωγή και έκδοση της σχετικής διασάφησης εξαγωγής από την αρμόδια τελωνειακή αρχή) οπότε δεν υφίσταται υποχρέωση καταβολής του ΦΠΑ.
Η ρύθμιση θα πρέπει να αναφέρει επίσης οτι δικαιούται των νομίμων αποσβέσεων αν έχει τηρήσει όλες τις υποχρεώσεις του (ημέρες ναύλου κτλ). Αν δεν τις έχει τηρήσει θα πληρώσει και όλα τα πρόστιμα και προσαυξήσεις που αναλογούν. Τις αποσβέσεις όμως τις δικαιούται σε κάθε περίπτωση. Προσοχή, η ρύθμιση είναι Κοινοτική.
Επίσης ο ΦΠΑ θα πρέπει να επιβάλλεται, μόνο σε σκάφη τα οποία δεν έχουν τηρήσει τις οικείες προϋποθέσεις και μόνο σε περίπτωση που έχει ληφθεί σχετική απαλλαγή από την αρμόδια ΔΟΥ ή Τελωνειακή Αρχή. Κατά τον τρόπο αυτό θα προστατευθούν (i) τα κοινοτικά επαγγελματικά τα οποία ουδέποτε λαμβάνουν απαλλαγή ΦΠΑ από τις ελληνικές αρχές καθώς έχουν λάβει την αρμόδια φορολογική αρχή της αλλοδαπής στην οποία υπάγεται η πλοιοκτήτρια και (ii) τα σκάφη τα οποία έχουν γίνει επαγγελματικά αλλά δεν έλαβαν απαλλαγή καθώς το ΦΠΑ τους είχε ήδη καταβληθεί στο παρελθόν (παρόμοια διάταξη με άρθρο 17 παρ. 3). Η ρύθμιση αντίκειται αμεσα στην εννοια της ενδοκοινοτικής απόκτησης και στην έννοια της διασάφησης εξαγωγής από την ΕΕ.

Ως προς το ποσοστό των απομειώσεων η διάταξη αντίκειται στην Κοινοτική νομοθεσία η οποία προβλέπει απομείωση της αξίας επί της οποία υπολογίζεται ο ΦΠΑ από τον πρώτο χρόνο. Εκτός αυτού, η διάταξη αποτελεί αντικίνητρο: α) για Ελληνες ιδιώτες που θέλουν να εισάγουν μεταχειρισμένα σκάφη και να πληρώσουν τον ΦΠΑ και β) για Κοινοτικούς ιδιώτες που αγοράζουν σκάφη από την Ελλάδα και θέλουν να πληρώσουν τον ΦΠΑ εδώ. Αποτρέπονται και οι δύο κατηγορίες από το να καταβάλλουν ΦΠΑ στην Ελλάδα με αποτέλεσμα την απώλεια εσόδων για τη χώρα. Προτείνεται η υιοθέτηση των διατάξεων απομείωσης αξίας για υπολογισμό ΦΠΑ που ισχύουν και για τα επαγγελματικά (οχι η ευνοική ρύθμιση της περαίωσης αλλά η κανονική ρύθμιση του ΠΔ 299/4.11.2003 που συνεχίζει να ισχύει για τα εκτός περαίωσης σκάφη ).

Επίσης η διάταξη η οποία αφορά τις απομειώσεις είναι καταχρηστική. Αν ένα σκάφος είναι πραγματικά επαγγελματικό δεν θα μπορεί να πωληθεί γιατί θα πρέπει να πληρώσει πρόστιμα για φοροαπαλλαγές που νόμιμα χρησιμοποίησε. Επίσης δεν υφίσταται έννομη αιτία για την εφαρμογή της σχετικής διάταξης. Αν πάλι το σκάφος δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του (pro rata ημέρες ναύλωσης) θα πρέπει να καταβάλλει τους φόρους που αναλογούν από την ημέρα παύσης της ισχύος της άδειάς του (γιατι μεχρι τότε εχει εκπληρώσει και καταβάλλει τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με το νόμο) και οχι απο ενα αυθαίρετο χρονικό σημείο. Αν εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω δεν θα νηολογούνται πλέον ελληνικά επαγγελματικά Πλοία. Θα γίνονται όλα Κοινοτικά.
Η υποχρέωση καταβολής του φόρου πολυτελείας αλλά και του ΦΠΑ τέλος θα πρέπει να ανακύπτει μόνο σε περίπτωση μη τήρησης των υποχρεώσεων του επαγγελματικού σκάφους (ελάχιστες ημέρες ναύλωσης).
Σε διαφορετική περίπτωση δεν πρόκειται για απαλλαγή ΦΠΑ ή φόρου πολυτελείας αλλά απλά για αναστολή της υποχρέωσης καταβολής του και υποχρέωσης καταβολής του κατά τον αποχαρακτηρισμό του, ανεξαρτήτως του αν τήρησε τις προυποθέσεις του νόμου και παρότι κατέβαλλε κάθε νόμιμο φόρο και επιβάρυνση.

Οι παραπάνω ρυθμίσεις θέλουν μεγάλη προσοχή γιατι έχουν το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αντί να προσελκύουν επαγγελματικά Πλοία στην Ελληνική σημαία τα αναγκάζουν να την αποφύγουν πάσει θυσία. Απαλείφεται κάθε αναπτυξιακός χαρακτήρας του Νομοσχεδίου.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε είτε την απάλοιφή των σχετικών ρυθμίσεων ή την τροποποίησή τους όπως ανωτέρω.

Άρθρο 17 παρ. 2: Προτείνεται η εφαρμογή των φορολογικών και δασμολογικών απαλλαγών ως προς την προμήθεια εφοδίων και καυσίμων, σε όλα ανεξαιρέτως τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής.

Η ρύθμιση αποτελεί πάγιο αίτημα της ΕΠΕΣΤ και η χρησιμότητά της είναι προφανής αφού όλα τα υπό αλλοδαπή σημαία επαγγελματικά (ανεξαρτήτως μήκους) μπορούν να εφοδιάζονται με αφορολόγητα εφόδια και καύσιμα από γειτονικές χώρες και να πλέουν στα Ελληνικά ύδατα, δημιουργώντας σημαντικό ανταγωνισμο στα Ελληνικά που δεν θα δικαιούνται από τη χώρα τους αντίστοιχων απαλλαγών. Επίσης, πρέπει να σηειωθεί οτι με τον προτεινόμενο νόμο, αν ψηφιστεί με τις εδώ προτεινόμενες τροποποιήσεις, θα απομείνει μικρός αριθμός «πραγματικών» επαγγελματικών σκαφών (ιδιαίτερα κάτω των 20 μ.) σε λειτουργία, οπότε η επιβάρυνση του αφορολογήτου αυτό για το κράτος θα είναι πολύ μικρή.

Άρθρο 17 παρ. 3:

Προτείνεται η εξής διατύπωση «…Σχετικά με τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής για τα οποία έχει καταβληθεί ο αναλογών ΦΠΑ στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ μέρους του πλοιοκτήτη τους ή οποιουδήποτε προκτήτορα πριν αυτά λάβουν άδεια επαγγελματικού πλοίου αναψυχής και για τα οποία ο παραπάνω φόρος δεν έχει συμψηφισθεί ή επιστραφεί στον εν λόγω πλοιοκτήτη ή σε οποινδήποτε προκτήτορα κατά οποιονδήποτε τρόπο, ο συγκεκριμένος πλοιοκτήτης δεν υποχρεούται εκ νέου στην καταβολή ΦΠΑ, κατά τη λήξη ισχύος της επαγγελματικής άδειας του πλοίου…»

Αλιευτικός Τουρισμός: Προτείνεται η πρόβλεψη ύπαρξης δυνατότητας έκδοσης ερασιτεχνικής άδειας αλιείας ως προς τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής.

Η ρύθμιση έχει προφανή χρησιμότητα με δεδομένο οτι πολλοί από τους αλλοδαπούς τουρίστες- ναυλωτές επαγγελματικών σκαφών έχουν ως βασικό ή παρεπόμενο κίνητρο την ερασιτεχνική αλιεία από το επαγγελματικό σκάφος το οποίο ναυλώνουν. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή επαρκής αιτιολογία για τη μη χορήγηση ερασιτεχνικής άδειας αλιείας στα τουριστικά επαγγελματικά σκάφη. Αντίθετα, η άδεια θα αποφέρει έσοδα στο κράτος αλλά και στον πλοιοκτήτη ο οποίος μπορεί να χρεώνει την αντίστοιχη παροχή στον τουρίστα.

Άρθρο 41

Έχει συσταθεί ήδη Συμβούλιο Ναυτιλιακής Πολιτικής με νόμο επί υπουργίας κ. Ανωμερίτη, ο οποίος προβλέπει όλες τις σχετικές ρυθμίσεις, μετέχει δε και εκπρόσωπος του ΝΕΕ.

Μεταβατικές διατάξεις

Απαιτείται η απαλοιφή της παρ. 3 καθώς η παρούσα διάταξη θα αποτελέσει πραγματική καταστροφή για το χώρο του θαλάσσιου τουρισμού. Είναι γνωστό ότι μεταξύ των δεσμευθέντων σκαφών ένας μεγάλος αριθμός αποτελεί πραγματικά επαγγελματικά σκάφη που έχουν νόμιμα απαλλαγεί από την καταβολή ΦΠΑ και εκπληρώνουν όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις (για μερικά μάλιστα έχει ανανεωθεί και η επαγγελματική άδεια για μία ακόμη πενταετία, μετά από έλεγχο και με αιτιολογημένη διοικητική πράξη ενόσω είναι δεσμευμένα) . Τα σκάφη αυτά θα καταδικαστούν σε ακινησία για τους επόμενους μήνες-χρόνια όσο θα διαρκέσουν οι σχετικές δίκες και διαδικασίες αποδέσμευσης τη στιγμή που έχουν κλεισμένους ναύλους για τις επόμενες ημέρες/μήνες. Πηγή για το ΣΔΟΕ αποτέλεσαν αποκλειστικά και μόνο οι καταστάσεις των μαρίνων χωρίς να μπορούν να ξεχωρίσουν τα πραγματικά από τα μή επαγγελματικά. Κατά συνέπεια, το ΣΔΟΕ πρέπει να εξετάσει όλα τα δεσμευμένα σκάφη και όλα τα έγγραφά τους προκειμένου να διαμορφώσει άποψη για το καθένα. Η διάταξη είναι αντισυνταγματική διότι αντιστρέφει το βάρος απόδειξης και καταργεί το τεκμήριο αθωότητας χωρίς καν να έχει απαγγελθεί κατηγορία ή να έχει επιβληθεί ποινή. Επίσης για να εφαρμοστεί απαιτείται αιτιολογημένη σχετική απόφαση του ΥΠΑΑΝ (περί αναστολής ισχύος της επαγγελματικής άδειας) για κάθε σκάφος ή άλλη διοικητική πράξη δεδομένου ότι η επαγγελματική άδεια ουδέποτε ανακλήθηκε και συνεχίζει να τελεί σε ισχύ. Η απόφαση δεν μπορεί να βασιστεί στα νομικά ερείσματα της επιβληθείσας δέσμευσης η οποία λέει ότι το σκάφος δεσμεύεται για περαιτέρω έλεγχο χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία, επομένως θα πάσχει νομικά η απόφαση του Υπουργού ή η διοικητική πράξη. Η ρύθμιση αποτελεί αδόκιμη προσπάθεια νομιμοποίησης της μη νόμιμης δέσμευσης και είναι νομικά εντελώς αυθαίρετη και απαγορευτική.